Δεν χωράς πουθενά;

Ο Πανιώνιος χτίζεται από το μηδέν. Αυτό ήταν “αναγκαίο κακό“. Κι όπως φαίνεται από τις πρώτες κινήσεις, οι οποίες σηματοδοτούν τη συνολική θεώρηση των πραγμάτων από τη νέα (;) διοικητική ομάδα, είναι και “αναγκαίο“, και “κακό“. Είναι πρόδηλο πως στη Νέα Σμύρνη σπεύδουν όσοι είναι ελεύθεροι και παράλληλα σε προσιτή τιμή. Δεν υπάρχει ούτε χρόνος, αλλά ούτε και… χρήμα, προκειμένου να γίνουν κορυφαίεςεπιλογές.

Ο κόσμος του Πανιωνίου δείχνει εντυπωσιακή ωριμότητα. Μπορεί να μην ήταν το… πάρτι που θα ήθελαν να πάνε, αλλά αφού πήγαν θα χορέψουν. Οι απανταχού “πάνθηρες” αντιλήφθηκαν πως ο “ιστορικός” τούς χρειάζεται περισσότερο από ποτέ κι ανταποκρίθηκαν. Ίσως το καλύτερο απ’ όσα έχουν συμβεί από το καλοκαίρι και μετά.

Ένα από τα “αιτήματά” τους, το οποίο διατυπώθηκε με διάφορους τρόπους (ακόμα και με σελίδα στο facebook) ήταν η επιστροφή του Γιώργου Διαμαντόπουλου. Ενός παιδιού που συνδέει το σήμερα, το χθες, ενδεχομένως και το αύριο, ενός παίκτη που -τηρουμένων των αναλογιών- μπορούσε να είναι η σημαία του Πανιωνίου.

Δεν ξέρω αν μπορεί να προσφέρει ποιοτικά λεπτά στην ομάδα, αν μπορεί να βοηθήσει (και) με την εμπειρία του. Το γνωρίζουν οι προπονητές. Έχω άποψη, αλλά την κρατώ για μένα. Σίγουρα μπορούσε να βοηθήσει επικοινωνιακά, στ’ αποδυτήρια, στο… μάρκετινγκ, να τραβήξει ακόμα περισσότερο κόσμο. Μπορούσε, δηλαδή, ο Πανιώνιος να τον “χρησιμοποιήσει” με την καλή έννοια.

Δεν χωρά ο Διαμαντόπουλος σε αυτό το… σούπερ ρόστερ; Είναι αλήθεια τόσο μεγάλη η απόσταση που τον χωρίζει από αυτούς που “επιλέγονται“; Απ’ όσα καταγράφει το ρεπορτάζ, ο ίδιος θέλει και το ζήτημα δεν είναι οικονομικό. Άρα, έχουμε άλλη μια επιβεβαίωση του “ουδείς προφήτης στον… τόπο του“;

Κανείς δεν μπορεί να επιβάλλει μεταγραφές. Η διοίκηση και το προπονητικό τιμ έχουν την ευθύνη να αποφασίσουν. Κι αυτοί που έχουν την ευθύνη θα κριθούν για τις επιλογές και τις μη επιλογές τους.

Γράφει:Γιώργος Κογκαλίδης από το EBASKET.GR