Μούγκα στη στρούγκα.

Σε ένα εκπληκτικό παιχνίδι με δύο νεανικότατες ομάδες οι οποίες αντιμετωπίσαν το ποδόσφαιρο σαν θέαμα και όχι σαν μπιζνα, συμφέρον, κλίκα ή οτιδήποτε άλλο που κάποιοι άλλοι προσπάθησαν να περάσουν καιρό τώρα, ο Παναθηναϊκός πήρε μια σπουδαία νίκη και ανακάτεψε την βαθμολογία. HULK

To θέμα που δημιουργήθηκε τον τελευταίο καιρό από κάποιους ''κόκκινους'' κύκλους, ήταν αν ο Παναθηναϊκός θα επιτρέψει στον δικέφαλο του βορρά να συνεχίσει την ξέφρενη πορεία του κάνοντάς του χώρο. Ύβρεις, υπονοούμενα, σχόλια και πολλά άλλα, έδιναν και έπαιρναν. Μετά από τη λήξη ενός πεντακάθαρου παιχνιδιού, χωρίς πέναλτι, αυτογκολ και διάφορα άλλα περίεργα, τα στόματα έκλεισαν ερμητικά και ουδείς κατάφερε να ψελλίσει το παραμικρό  από τους υβριστές-αντιδραστικούς. (Εξού και ο τίτλος του άρθρου)

Σε μία κατάμεστη Τούμπα, όπου τα καπνογόνα, παρόλο που ομόρφυναν την ατμόσφαιρα, αποτέλεσαν το μοναδικό μελανό σημείο, ο Παναθηναϊκός με συνεχόμενες αλλαγές το παιχνίδι του, πότε από φουλ αμυντικό με αντεπιθέσεις και πότε με παιχνίδι απόλυτου ελέγχου, κατάφερε και πέτυχε δύο γκολ που τελικά του χάρισαν μια μεγάλη νίκη. Την μεγαλύτερη της φετινής χρονιάς σίγουρα.

Στο πρώτο ημίχρονο ο ΠΑΟΚ ήταν κομμένος και ραμμένος στα μέτρα των φιλοξενούμενων. Ψηλές σέντρες, γρήγορο ποδόσφαιρο και τα ψηλά σέντερ μπακ του ΠΑΟ, ήταν εκεί για να ανακόψουν κάθε επιθετική προσπάθεια των ασπρόμαυρων. Στο πρώτο μέρος εξάλλου, ξεχώρισε και το ταλέντο του Κουτρουμπή, ο οποίος ήταν πανταχού παρόν και μάζεψε ότι περνούσε από κοντά του. 

Στο δεύτερο ημίχρονο η σκυτάλη εδώθει στον Ατζαγκούν, ο οποίος με την εκρηκτικότητα του, τα πνευμόνια του και με τη σωστή τοποθέτησή του στη φάση του πρώτου γκολ, έκανε τη διαφορά στις πανέμορφες και άκρως ποδοσφαιρικές επιθέσεις του ΠΑΟ και με ένα γκολ αλλά και μια ασίστ χαρακτηρίζεται εύκολα ως ο πολυτιμότερος του αγώνα. 

Για να είμαι ειλικρινής, το σημερινό αποτέλεσμα απλά μου γλύκανε λίγο το χάπι. Ο Παναθηναϊκός είναι ομάδα που μας έχει συνηθίσει σε μεγάλα πράγματα και εκτός συνόρων. Θεωρώ ότι η φετινή παρουσία της ομάδας στην Ευρώπη, στέφθηκε με απόλυτη αποτυχία. Ας τελειώνουμε λοιπόν με αυτήν τη φαρσοκωμωδία, που απλώς ταλαιπώρησε την ομάδα και της έδωσε μια μικρή οικονομική ανάσα και ας επιστρέψουμε στον δεύτερο κατά σειρά στόχο για φέτος. Ανταγωνισμός στο ελληνικό πρωτάθλημα και αν όχι κατάκτηση του τίτλου, τουλάχιστον μια χρονιά όπως η περσινή. 

ΥΓ. Ο Σπυρόπουλος του ΠΑΟΚ ξεκίνησε να θυμίζει ξανά ποδοσφαιριστή.

ΥΓ1. Ο Τζιώλης παραλίγο να κάνει και fatality στον Πέτριτς σε μαρκάρισμα με τα πόδια του στη μέση.

ΥΓ2. Ο Τριανταφυλλόπουλος γίνεται αρκετά πιο συμπαθής σαν ποδοσφαιριστής, όταν αγωνίζεται σαν κεντρικός αμυντικός. Ας μην θυσιάζεται αυτό το ταλέντο στα δεξιά. Δεν το έχει και από ότι φαίνεται κάνει κακό στην ομάδα.

ΥΓ3. Ίσως τελειώνει η κλεψύδρα του Πέτριτς. Σε καμία αναμέτρηση μέχρι στιγμής, δεν έχει καταφέρει να αποδείξει ότι ξεχωρίζει είτε με την ποδοσφαιρική του ποιότητα, είτε με την έφεση του στο σκοράρισμα.

ΥΓ4. Συγχαρητήρια στον SWKO που δικαιώθηκε στις στοιχηματικές του προτάσεις με το 1-2 και μας πλήρωσε έστω και αν επενδύσαμε μόνο τα ψιλά μας. Συγχαρητήρια στον Σαλλλλονικιό που δε σταμτά να μας πληρώνει... (Παινεύουμε το σπίτι μας.)