Γράφτηκε όλη η αλήθεια για την υποδοχή στο ΣΕΦ; Μάντζαρης και Σπανούλης αισθάνονται δικαιωμένοι;

Αφού καταλάγιασε η ήττα από το κύπελλο για τον Ολυμπιακό, ήρθε πλέον η ώρα να δούμε την αλήθεια στα μάτια και να δούμε τη διαφορά της δημοσιογραφίας με την παραφιλολογία και την καθοδηγούμενη άποψη-ειδησεογραφία. HULK

Αρκετές φυλλάδες και όχι μόνο του ΟΣΦΠ τα τελευταία χρόνια μιλάνε για τη χούντα του Γιαννακόπουλου και την ικανότητα που έχει να επηρεάζει τα ΜΜΕ είτε σε νίκες είτε σε ήττες,. Ακόμα και στο μέτριο ρόστερ που θεωρητικά έχει αυτήν τη στιγμή, το οποίο δε βγαίνει κάποιος να το κατακεραυνώσει όλοι είναι απέναντι. 

Εκ του αποτελέσματος το πράσινο στρατόπεδο βγαίνει πλήρως δικαιωμένο μετά και τα τελευταία γεγονότα. Νίκη στο κύπελλο επι του αιώνιου αντιπάλου, κέρδος όλοι οι πιτσιρικάδες και 7.000 κόσμος στο γήπεδο για επιβράβευση των κόπων τους. Και να θέλει κάποιος να πει κάτι τι να πει;

Στην άλλη πλευρά της Αθήνας τώρα, είχαμε πολλά και δυσάρεστα γεγονότα. Οι περισσότεροι δημοσιογράφοι και λοιποί εμπλεκόμενοι με τον αθλητισμό, αναφέρθηκαν σε μια μικρή μερίδα κόσμου που αποδοκίμασε την αποστολή στο ΣΕΦ.

Μόνο το EBASKET.GR ήταν στο σημείο και έδειξε σε όλη την αθλητική Ελλάδα κάποια στιγμιότυπα από το τι έγινε. Θεωρείτε λοιπόν ότι είδατε τι έγινε, ή μάλλον είστε σίγουροι ότι μόνο αυτά έγιναν;

Σε μια χώρα όπου οι μισοί βλέπουν αδιάφορα έναν διεφθαρμένο και βεβαρυμένο ποινικά αθλητισμό, και οι υπόλοιποι φανατίζονται και τρελαίνονται λες και τους δίνει να φάνε.... Ωπα!!! Λες να τους δίνει να φάνε;

Κοίτα να δεις τι σκέφτηκα ο φτωχός;

Εγώ δεν θα το παίξω ούτε βάζελος ούτε γαύρος ούτε τίποτα. Ας το παίξω γιος αθλητή. Ή ακόμα καλύτερα γιος προπονητή μετά από ήττα. Ή μήπως γιος κάποιου μέλους της διοίκησης. Ότι από τα παραπάνω και αν υποκριθώ, μάλλον δε θα είμαι χαρούμενος αν δω να τραμπουκίζουν τον πατέρα μου καμιά 100ρια νοματαίοι επειδή σε ένα άθλημα (που σημαίνει ευχαρίστηση ακόμα και αν γίνεται επαγγελματικά), η ομάδα που συμμετέχει έχασε έναν αγώνα.


Αν ήμουν αθλητής, προπονητής, παράγοντας ή απλός θεατής πως θα αντιδρούσα στο επόμενο παιχνίδι; Πως θα ξαναγυρνούσα στην εξέδρα να πανηγυρίσω ένα νικητήριο καλάθι; Τι θα έβλεπα όταν θα κοίταζα τις καρέκλες. Τον λαό που με αγαπά και είναι δίπλα στην ομάδα στα δύσκολα, ή τον τιμωρό μου;

Είμαι σίγουρος ότι το βιντεάκι σο Ebasket.gr δεν έδειξε όλη την αλήθεια. Είμαι σίγουρος πως μπορεί να σας ανοίγω έστω και λίγο πνευματικούς ορίζοντες με τις παραπάνω σκέψεις μου. Επίσης είμαι σίγουρος πως μια καταδίκη τριών γραμμών, δεν αρκεί για έναν επαγγελματία αθλητή, που δουλειά του είναι να κάνει ότι μπορεί μέσα στις τέσσερις γραμμές.

Είδατε κανέναν να γράφει τίποτα; Εγώ σε ένα μπλογκάκι γράφω και αν το δει και κανείς λίγο πονηρά θα με περάσουν για κακεντρεχή ή ότι τα παίρνω, ενώ εγώ μιλάω αποκλειστικά για το καλό του αθλητισμού, αποδεικνύοντας μέσα σε λίγες γραμμές  ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο καθαρά όσο νομίζουμε. 

Ο Παναθηναϊκός στο ντέρμπι κέρδισε πάρα πολλά πράγματα. Στον Ολυμπιακό η καχυποψία όλο και μεγαλώνει για κάποιους αθλητές. Σε καμία περίπτωση δεν τη θεωρώ δικαιολογημένη εννοείται. Ο φόβος δεν αποτελεί πάντα κίνητρο για τον αθλητή. Και είμαι σίγουρος ότι σε λίγο καιρό, που μπορεί να δούμε άλλη μια κακή ερυθρόλευκη ήττα, θα θυμηθούμε ξανά, αυτό μου το άρθρο και θα δούμε όλοι μας ότι οι ήττες δεν έρχονται μόνο μέσα στο παρκέ... 

Να αισθάνονται δικαιωμένοι Σπανούλης και Μαντζαρης για τις επιλογές τους μετά το βράδυ του κυπέλλου; Και αν οι επιλογές τους τους δικαιώνουν, οι δηλώσεις τους;