Πολλοί μπορεί να απογοητεύτηκαν είτε από την ομάδα είτε από τη διοίκηση είτε από τον Σπάθα το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε. Ας μην είμαστε μίζεροι και ας δούμε κατάματα ότι ο φετινός Ολυμπιακός αποτελεί μέλος μιας μεγάλης ποδοσφαιρικής εορτής, την οποία έχει καταφέρει με την απόδοση του να την κάνει μεγαλύτερη.
Ατλέτικο, Γιουβέντους και Μάλμε, ψάχνουν τις θέσεις τους στον Ευρωπαϊκό χάρτη και είναι ικανές ανά πάσα ώρα και στιγμή να τορπιλίσουν το ερυθρόλευκο πλοίο ώστε να πιάσουν αυτές λιμάνι. Σήμερα όμως τα δεδομένα είναι συγκεκριμένα. Οι δυνατότητες της ομάδας του Πειραιά, θεωρώ ότι ακόμα δεν έχουν ξεκαθαρίσει. Είναι οφθαλμοφανές εξάλλου ότι οι παίκτες του Ολυμπιακού, μπορόυν να πιάσουν εξίσου εύκολα υψηλά στάνταρ αλλά και το απόλυτο τίποτα.
Στα σημερινά τώρα, ο Μίτσελ πρέπει επιτέλους να αντιληφθεί ότι τα παιχνιδάκια στην ΕΥρώπη στα εκτός έδρας ματς δεν μπορούν να συνεχιστούν. Αφού υπάρχει το 2/2 στην έδρα σου, κάτσε κάτω, υπολόγισε τα λίγο διαφορετικά, δες τι υλικό έχεις στη διάθεσή σου και τι υλικό έχουν οι άλλοι και επέλεξε τρόπο αντιμετώπισης.
Άμυνα, άμυνα, άμυνα. Τρεις ίδιες λέξεις καθορίζουν το σημερινό αποτέλεσμα. Αφού πριν δυο βδομάδες τους υποδέχτηκες σαν καλός πρέσβης και του κέρασες το πικρό ποτήρι της ήττας, προφανώς τώρα αυτοί θα ήθελαν να ανταποδώσουν. Μεγαθήρια του ιταλικού αλλά και του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου έχουν δεχτεί 4 και 5 γκολ στο νεόχτιστο στάδιο των μπιανκονέρι. Είτε γιατί γίναν λάθη, είτε γιατί πίστεψαν ότι μπορούν να πετύχουν κάτι παραπάνω, είτε γιατί νόμιζαν ότι η επίθεση φέρνει τα αποτελέσματα.
Εγώ από πλευράς μου, έχοντας δει λίγο Ιταλία και φέτος, το γήπεδο σε κάθε αναμέτρηση των πρωταθλητών Ιταλίας γέρνει. Και στο Καραϊσκάκη έγερνε σε όλο το δεύτερο ημίχρονο και σήμερα θα γέρνει και μπορεί να γέρνει και πάντα. Η λύση είναι μια σκληρή άμυνα δύο ζωνών, με περιορισμένα τα πλαϊνά μπακ και τους κεντρικούς αμυντικούς μέσους να παίζουν το ρόλο των αρχαίων σκλάβων οι οποίοι θα δαγκώνουν κάθε επιθετική ανάπτυξη των εκρηκτικών και ποιοτικότατων επιθετικών μέσων των Ιταλών.
Στα άκρα οι λύσεις των Κασαμι και Αφελάι δεν χωρούν αμφισβήτησης και από εκεί και έπειτα ελπίζω να φωτίσει κάποιος τον Ισπανό προπονητή και να βάλει στην κορυφή κάποια σαίτα, ικανή να εκμεταλλευτεί κάθε, λάθος των αντιπάλων του και κάθε κάθετη μπαλιά των συμπαικτών του, μήπως καταφέρουν οι ερυθρόλευκοι και σημειώσουν και κάποιο γκολ που θα δώσει στην ομάδα άλλο αέρα.
Απλά τα πράγματα για εμένα σήμερα και μετράω λίγες ώρες μέχρι το μεγάλο ματς και να διαπιστώσω και εγώ με τα μάτια μου αν οι σκέψεις μου είναι κοντά σε αυτές του Μίτσελ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου