Όταν παίξεις άμυνα, δε θα φοβάσαι καμία Γιουβέντους

Ενώ λίγες ώρες πιο πριν είχα προβλέψει μια αμυντική παρουσία της ομάδας του Πειραιά μέσα στην έδρα των πρωταθλητών Ιταλίας, ο προπονητής της ομάδας, προτίμησε να αποδείξει ότι ο Ολυμπιακός είναι μια ομάδα που εν φοβάται κανέναν και τίποτα. Το 3-2 το μόνο που προσέφερε στους φίλους της ομάδας, είναι αναμνήσεις και ωραίο ποδόσφαιρο. Εμείς ας πιάσουμε τώρα την ουσία. LegenD.


Όταν είσαι προπονητής σε μία ομάδα η οποία έχει στους στόχους της ην συνέχεια στην Ευρώπη θα πρέπει να κάτσεις και να τα βάλεις κάτω. Ποιος είσαι, τι υλικό έχεις και ποιον πας να κοντράρεις. Στην περίπτωση με τη Γιουβέντους, αντιμετωπίζεις ένα μεγαθήριο που έχει λίγες επαφές με την ήττα στην έδρα της.

Ακόμα και αν θεωρήσουμε ότι το επιθετικό στυλ που παρουσίασε η ομάδα στην αρχή, ήταν αποτέλεσμα ενός πλάνου που θα έπιανε στον ύπνο τον αντίπαλο, οι συνεχόμενες οπισθοχωρήσεις-κωλοτούμπες, δείχνουν αδυναμία από τους παίκτες να κάνουν κτήμα τους και να παρουσιάσουν στο γήπεδο τα όσα επιθυμεί ο Ισπανός coach. Ας μην ρίξω ευθύνες ούτε στη μία ούτε στην άλλη πλευρά. Εξάλλου το θηρίο απέναντι είναι αυτό που θα κρίνει το πως θα εξελιχθεί η αναμέτρηση.

Όταν όμως το νερό μπαίνει στο δικό σου αυλάκι και από εκεί που τρως το πρώτο γκολ και αρχίζεις να αγκομαχάς ενθυμούμενος παλιές ιστορίες, γυρνάς το παιχνίδι με έναν μαγικό τρόπο και αφήνεις τους Ιταλούς εκτός διοργάνωσης.

Εκείνη τη στιγμή λοιπόν ο προπονητής έπρεπε να κάνει τη δουλειά του. Η δόξα είναι μεγάλη, τα λεφτά είναι πολλά και το πάθος του κόσμου αμέτρητο. Κλείστα όλα πίσω και γύρνα πίσω έστω με τον βαθμό. Αντ' αυτού όμως η Γιουβέντους έστω και με σύμμαχο την τύχη πήρε αυτό που ήθελε και ουσιαστικά αφήνει τον Ολυμπιακό να μπει μόνος του στην Ισπανική Αρένα και να παλέψει για το διπλό μέσα στη Μαδρίτη.

Η προσπάθεια μετράει σε αρκετές περιπτώσεις. Και αν ο Ολυμπιακός σήμερα είχε 7 βαθμούς ίσως και να είμασταν όλοι πιο ικανοποιημένοι από αυτό το εντυπωσιακό μεν, απογοητευτικό δε  3-2.

Αν πάμε στις ευθύνες τώρα, δε ξέρω που θα ήταν πιο σωστό να απευθυνθώ. Στη διοίκηση που άφησε την περσινή τσίγκινη άμυνα να μεταναστεύσει; Στον Ισπανό προπονητή που έκανε τις φετινές επιλογές; Προσωπικά σε κάποιους παίκτες; Ας τα ρίξω όλα στην ατυχία, καθώς τέτοιες εμφανίσεις κάνουν μόνο οι μεγάλες ομάδες. Ίσως φέτος έχει έρθει η ώρα η ομάδα να διακριθεί από τη δεύτερη στη σειρά ευρωπαϊκή διοργάνωση.

Το μόνο σίγουρο κατ'εμέ είναι ότι μόλις καταφέρει και μαζέψει η ομάδα την άμυνά της καθώς επίσης και τα εύκολα λάθη που συνήθως υποκύπτουν μικρομεσαίες ομάδες, τότε θα ανέβει και επίπεδο.