Ο Γιάννης Βαρουφάκης στη Γκοθαμ Σίτυ.

Μη έχοντας φτάσει ακόμα τα 30 μπορώ και σπαταλάω κάποιες από τις ώρες μου για να σκέφτομαι αδιάφορες σαχλαμάρες και να χαζεύω στην τηλεόραση ταινίες επιστημονικής φαντασίας με ύπερ ήρωες. Σε μία χαζή μου σκέψη λοιπόν , μπήκα στην διαδικασία να συνδυάσω τη Γκόθαμ Σίτι του ξακουστού Μπάτμαν, με την Ελλάδα.  LegenD

Σε μία ολοκληρωτικά διεφθαρμένη πόλη όπου ο λαός της πεινούσε και γυρνούσε στους δρόμους για να βρει λίγη τροφή, οι λίγοι πλούσιοι κάτοικοί της, δε σταματόυσαν να γυρνάνε από πάρτι σε πάρτι και να διασκεδάζουν φορώντας τα  πολυώροφα καπέλα τους και τα ακριβά τους κοστούμια. Ψάξτε λοιπόν να βρείτε τις διαφορές με τη δική μας διεφθαρμένη χώρα, πως περνάει ο λαός μας και πως ζουν οι βολεμένοι και οι άνθρωποι του συστήματος εδώ και τόσα χρόνια. Το θέμα της σκέψης μου δεν είναι αν η Ελλάδα είναι το ίδιο διεφθαρμένη με την Γκόθαμ. Το θέμα σε αυτήν τη χαζή μου  σκέψη ήτανε άλλο.

Στην χιλιοπονεμένη λοιπόν Γκόθαμ Σίτι, κάποια στιγμή εμφανίστηκε αυτός ο  ξακουστός ήρωας που λεγόταν Μπάτμαν. Στο πρόσωπο του οι περισσότεροι είχαν αμφισβητήσει τις όποιες πρωτοβουλίες  έπαιρνε τον πρώτο καιρό και τον θεωρούσαν έναν με τους άλλους. Στη συνέχεια όμως όταν οι πράξεις του έδειχναν ότι βοηθούσε τους πολίτες της Γκόθαμ και πάλευε ενάντια στο κακό, όλοι τους μπήκαν σε μια διαδικασία να τον θαυμάσουν, να τον ζητάνε δίπλα τους και ταυτόχρονα  να τον έχουν ως πρότυπο τους.

Αν κοιταχτούμε λίγο στα μάτια και δούμε ο ένας τον άλλον κατάματα, θα καταλάβουμε ότι εδώ και πολλές δεκαετίες,  πρότυπα και άνθρωποι άξιοι αναφοράς έχουν εκλείψει στην χώρα μας. Μην μπερδεύεστε και πάλι. Το θέμα μου δεν είναι αν στη δική μας Γκόθαμ υπάρχει κάποιος αξιόλογος ανάμεσα στους πολλούς. Ο πατέρας μου και η μάνα μου μόνο ζητιάνοι δεν έγιναν για να με κάνουν άνθρωπο. Άρα στα δικά μου μάτια τουλάχιστον είναι το καλύτερο πρότυπο. Κοιτώντας όμως λίγο πιο έξω από το σπίτι μου και αναλύοντας τις τηλεοπτικές εκπομπές, τις φυλλάδες και την καθημερινή ζωή, δύσκολα θα ξεχωρίσεις ανθρώπους και θα πεις ''Αυτός είναι! Έτσι να γίνεις γιε μου όταν μεγαλώσεις.'' Κι όμως σε αυτές τις δύσκολες εποχές, με τα τόσα οικονομικά προβλήματα και με την καθίζηση των αρχών και των αξιών, η παρουσία κάποιου κύριου Βαρουφάκη ο όποιος εμφανίζεται ως ένας απλός καθημερινός πολίτης ανάμεσα σε εκατοντάδες πολιτικούς και μεγάλους δυνάστες του κόσμου, μπορεί ταυτόχρονα να τον τοποθετήσει ανάμεσα στους αξιόλογους ανά τον κόσμο και αν ακούσει κάποιος πως μιλάει για αυτούς που τον εξέλεξαν, ίσως να μπορεί να πει μακριά από οποιαδήποτε πολιτική πεποίθηση, ότι αυτός ο τύπος μιλάει πολύ ωραία.

Δεν είμαι αριστερών πεποιθήσεων αλλά ούτε κάποιος ο οποίος μπορεί να φανατιστεί με τα πολιτικά και σας το λέω για να μη με κατακεραυνώσετε με την κριτική σας. Όπως υπήρχε η δεξιά επιρροή (από αυτά που κατηγορούσαν οι μεν του δε) στα μέσα μαζικής ενημέρωσης όσο μας κυβερνούσε η δεξιά παράταξη, με το ίδιο ακριβώς σκεπτικό μπορεί να υπάρχει και αριστερή επιρροή, ή και εθελούσια επιρροή αυτών, καθώς στις προγραμματικές δηλώσεις του Σύριζα κουβεντιαζόταν ότι τα τεράστια δάνεια των υπερχρεωμένων καναλιών θα επανελεγχθούν. Όλα αυτά τα καταγράφω σαν σκέψεις γιατί μπορεί να θέλουν να τον περάσουν τον Βαρουφάκη σαν τον καλό της υπόθεσης. Σαν το καλό παιδί που πάει να τα βάλει με τα τέρατα. Σαν ένας μη πολιτικός που έχει μπει στα δρώμενα για να ξαναφέρει την άνοιξη στην υπερχρεωμένη χώρα του.

Η χαζή μου σκέψη λοιπόν μπαίνει σε μία διαδικασία να σκεφτεί, ότι έναν άνθρωπο τύπου Batman τον έχουμε. Μπορεί να είναι και αυτός πλούσιος, μπορεί να είναι λαμόγιο, μπορεί να είναι κακός και αυτή τη στιγμή για τα συμφέροντα που λέγαμε πιο πριν, να βγαίνει προς τα έξω ότι είναι ένας άνθρωπος σαν όλους εμάς. Η αλήθεια είναι ότι ο τύπος μου μοιάζει πολύ. Φοράει τα ρούχα που πολύ εύκολα θα φορούσα και εγώ αν θα έβγαινα σε κάποιο κλαμπ, κινείται με δικό του όχημα όπως και εγώ, παλεύει με τις δικές του γνώσεις και τα δικά του μέσα, όπως και εγώ και μου αρέσει που υπερασπίζεται τους ανίσχυρους (όπως εμένα), απέναντι στους ισχυρούς τους βολεμένους και το κεφάλαιο.

Μπάτμαν λοιπόν ας πούμε μέχρι αποδείξεως του εναντίου ότι έχουμε. Έχει βάλει τη δερμάτινη του κάπα όπως είδαμε και στο ταξίδι του στην Αγγλία και παλεύει να νικήσει τους ''κακούς'' της Ευρώπης, πριν φτάσει στον ''πιγκουίνο-μεγάλο κακό'' ο οποίος βρίσκεται στη Γερμανία. Το ερώτημά μου όμως όταν ξανακοιτάω τον υπερήρωα μας και  ξανακοιτάω και τους κακούς, είναι ένα. Μπορεί ο Μπάτμαν να τους κερδίσει όλους; Στην έρμη την ταινία είχε μαζί του τον Ρόμπιν, είχε την κατγούμαν, είχε τον μπάτλερ του και μερικά κόλπα της τεχνολογίας.

Στην πραγματικότητα της μικρής μας χώρας όμως, η παρούσα κυβέρνηση μας πέραν από μερικούς λίγους ανθρώπους της διπλανής πόρτας, διαθέτει στις τάξεις της ακραία αριστερά στοιχεία, άτομα από τα παλιό διεφθαρμένο σύστημα και καλομαθημένους αστούς.

Δε με ενδιαφέρει ποιοι είναι ή πως κατάφεραν να φτάσουν εκεί που έχουν φτάσει. Ο Βαρουφάκης αυτή τη στιγμή δείχνει να παλεύει μόνος του απέναντι σε όλους. Υπάρχει κάποιος άλλος, ο οποίος θα μπορέσει να σταθεί ισάξια δίπλα του και να παλέψει για το καλό της χώρας και των πολιτών της. Θα βρει βοηθούς και παραστάστες σε αυτήν την προσπάθεια που δείχνει ότι κάνει ο υπουργός οικονομικών της χώρας μας;

Θα τα καταφέρει λοιπόν ο Μπάτμαν να επιτρέψει στα παιδιά μας να αποκτήσουν ξανά ελπίδα για το μέλλον με ανθρώπους σαν αυτόν για πρότυπο, ή το κακό θα νικήσει;